Przeskocz do treści
Alek Lwow | Kolosowe spotkanie w Dworku

Alek Lwow | Kolosowe spotkanie w Dworku


Zapraszamy na Kolosowe spotkania w Dworku 11 lutego 2023 o 17.00. Tym razem gościem będzie Alek Lwow.

Na miejscu będzie można kupić książkę autorstwa Aleksandra Lwowa „Zwyciężyć znaczy przeżyć. Ćwierć wieku później” (2018). Zwyciężyć znaczy przeżyć… to przede wszystkim książka o ludziach gór. Snując swą wysokogórską opowieść, Aleksander Lwow do minimum ogranicza opisy karawan, zakładania baz, budowania obozów wysokościowych i rozwieszania poręczówek. Pisze o przyjaciołach, znajomych i partnerach, wspomina najsławniejszych alpinistów i himalaistów – jakże często już nieżyjących. Na kartach jego książki ludzie ci ożywają, wspinają się lub bawią. Aktualne wydanie książki wzbogacone zostało o opisy zdarzeń ze świata ludzi gór z ostatnich dwudziestu lat i o komentarze do wielu z nich.

WYDARZENIE NA FB

Alek Lwow

Wspina
się od 1970 roku. W latach 1972–75 w Tatrach przeszedł szereg trudnych dróg
latem i zimą. W 1974 i 1975 był mistrzem Polski we wspinaczce na czas,
uczestniczył także w międzynarodowych zawodach wspinaczkowych. W latach 1975–79
wspinał się w Alpach (latem i zimą), Norwegii, Pamirze i Hindukuszu Afgańskim.
Czterokrotnie był na Kaukazie.

Wyprawa
do Afganistanu (1977), w czasie której wspólnie z Krzysztofem Wielickim i
Jerzym Pietkiewiczem, dokonał pierwszego przejścia nową drogą lewego filara
(3000 m wysokości) szczytu Kohe Szachaur 7116 m, a potem wejście na Pik
Rewolucji (6954 m) (1978), były wstępem do jego kariery himalajskiej. W 1979 r.
został uczestnikiem wyprawy Andrzeja Zawady, która w sezonie 1979/80 zdobyła po
raz pierwszy w zimie najwyższy szczyt świata Mount Everest (8848 m). Uczestnicy
tej wyprawy, w 20. rocznicę tego wydarzenia, zostali uhonorowani nagrodą Super
Kolosa.

Alek Lwow, Matterhorn 2009

W
latach następnych uczestniczył w wielu ekspedycjach himalajskich,
także zimowych. Zdobył cztery ośmiotysięczniki: Manaslu 8163 m (1984, z
Krzysztofem Wielickim), Lhotse 8516 m (1986, z Tadeuszem Karolczakiem), Cho Oyu
(1987, z Tadeuszem Karolczakiem) i Gasherbrum II (1993, z Piotrem Snopczyńskim
i Lary Hall’em z USA). Wśród gór niższych ma na koncie, pierwsze polskie i jak
dotąd najszybsze w historii (7,5 godziny, samotnie – 1990) wejście na Pumori
7165 m. Jesienią 1991 roku zorganizował i kierował międzynarodową wyprawą na
zachodnią grań Mount Everestu (Polish Jack Wolfskin Everest Expedition ’91).
Uczestniczył w wielu wyprawach, łącznie 22 razy wchodził na szczyty
przekraczające 6000 m w Hindukuszu, Pamirze, Himalajach, Karakorum, Andach i
Tien Shan.

Za
wyczyny alpinistyczne dwukrotnie honorowany złotymi medalami „Za wybitne
osiągnięcia sportowe” – za zimowy Everest ‘1979/80 i za wytyczenie (razem z
Krzysztofem Wielickim) nowej drogi na wsch. ścianie Manaslu w 1984 r.

W
1994 r. stworzył pierwszy w Polsce miesięcznik wspinaczkowy pt. GÓRY i
ALPINIZM, który redagował i wydawał do 2005 r. W związku z wydawaniem
czasopisma od 1995 r. – zawsze w ostatni weekend września – organizuje
Spotkania Czytelników i Miłośników GiA, które odbywają się do dziś.

Wydał
książki wspomnieniowe: „Wybrałem góry” (1990), trzykrotnie wznawianą „Zwyciężyć
znaczy przeżyć”, „Zwyciężyć znaczy przeżyć – 20 lat później” (2014) i
„Zwyciężyć znaczy przeżyć – ćwierć wieku później” (2018). W 2014 r.
Walny Zjazd Polskiego Związku Alpinizmu nadał mu godność Członka Honorowego
PZA.