Europejski Serwis Stołowy | Olena Kowach, Magdalena Tryba, Annemarie Frascoli-Goślicki
UKRAINIAN DESCRIPTION BELOW
26 kwietnia, sobota
g. 17.00
Galeria Baszta / Centrum Kultury “Dworek Białoprądnicki”
ul. Papiernicza 2, Kraków
Kuratorka: Mariia Varlygina
Koordynatorka: Dorota Halberda
Wydarzenie jest częścią programu towarzyszącego Cracow Art Week KRAKERS
Wystawa w galerii Baszta „Europejski serwis stołowy” artystki Oleny Kowach, z udziałem Magdaleny Tryby i Annemarie Frascoli-Goślicki, otwiera długoterminowy projekt zbiorowy artystek z Ukrainy, Polski i Szwajcarii.
Prezentowana praca jest refleksją i przeczuciem artystek na temat stanu Europy oraz opowieścią o wartości wspólnoty w czasach wstrząsów. To artystyczny list do starej Europy, który wybrzmi w przyciszonych ruinach fortecznej wieży.
Ekspozycja składa się z trzech części: serii kolażowanych fotografii, ceramicznej instalacji site-specific oraz wideo dokumentacji performansu. Odbija się w niej dawne zainteresowanie artystek fotografią wernakularną oraz „znalezionymi przedmiotami” jako świadkami i narratorami historii. Do rozmowy o starej Europie, owianej mitami i słodkim posmakiem idealizacji, wybrano obiekt, który ucieleśnia nierówność klasową, skrywa w sobie dialog międzykulturowy i jest powszechnie rozpoznawalnym elementem świątecznego użytku.
Trzy różne media na swój sposób odsłaniają kluczowy obiekt wystawy – serwis stołowy, który służy jako artefakt epoki oraz symbol tradycji, codziennych praktyk i estetyki minionych czasów.
Serwis skrywa w sobie piękno, które już przywiędło, a może tylko się przyśniło, i nie jest już w stanie nikogo napoić ze swoich naczyń. Współczesna Europa staje w obliczu wielkiego zagrożenia, ataku na prawdę, w którym dawne zachwyty nie okazują się pomocne. Serwis jest kruchy.
Artystka zaprasza do refleksji nad teraźniejszością, która zaostrzyła granice między tym, co wspólne, a tym, co oddzielne, między bliskością a wyobcowaniem. Tak jak serwis składa się z pojedynczych elementów, które nabierają sensu dopiero w rytuale wspólnego posiłku, tak proces twórczy gromadzi artystki przy wspólnym stole w geście poszukiwania odpowiedzi: jak żyć w czasie, gdy fundamenty porządku społecznego okazują się zbyt kruche? Wspólnota w czasach niestabilności działa jako forma oporu – poprzez wielość głosów, zdolność do słuchania siebie nawzajem, dzielenie się doświadczeniem i otwieranie przestrzeni dla drugiego człowieka.
Artystki
Olena Kowach (1982, Łuck) – jest artystką multimedialną, specjalizującą się w poszukiwaniu środków wizualnych z pogranicza fotografii, filmu, teatru i performansu. Celem artystki jest przetwarzanie pracy pamięci oraz reagowanie – nigdy dosłownie – na otaczającą rzeczywistość. Pracuje w formacie długoterminowych projektów badawczych, konceptualnych, których efektem są multimedialne wystawy (często we współpracy z innymi twórcami), filmy i performansy – nasycone jej własnym stylem, jednocześnie poetyckim i krytycznym.
Od 2020 roku mieszka w Krakowie, współpracując ze środowiskami artystycznymi Lwowa i Kijowa. Uczestniczka festiwali i wystaw. W 2021 roku została finalistką konkursu młodych ukraińskich artystów MUHi. Dwukrotna laureatka stypendium Gaude Polonia – w latach 2020 i 2023.
Mariia Varlygina (1994, Charków) — badaczka kultury wizualnej, kuratorka, doktorantka na Wydziale Polonistyki SDNH Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracuje z ukraińską sztuką współczesną, pisze o warstwach czasowych w literaturze faktu. Kuratorka galerii site-specific Baszta (Kraków).
Annemarie Frascoli-Goślicki – ukończyła Hochschule für Gestaltung und Kunst w Zurychu i Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Jako artystka funkcjonuje pomiędzy Polską a Szwajcarią. Nazwana „kolekcjonerkę śladów” nietypowo zestawia media i zużyte materiały tj. papier(mapy geograficzne, afisze, strony z wyrzuconych książek), drewno czy fotografię. Często w swojej twórczości używa roślin, na przykład włókien i soków “Frascoli uprawia coś w rodzaju fantazmatycznej archeologii, dzięki której usiłuje dotrzeć do tożsamości zarówno użytego materiału jak i nurtującej ją idei.
Godziny otwarcia wystawy
26 IV: 17.00 – 20.00
27-30 IV: 12.00 – 18.00
1-11 V: po wcześniejszym umówieniu pod numerem 609 939 177
UKR
26 квітня о 17:00 в галереї Baszta виставка “Європейський сервіз” мисткині Олени Ковач за участі Магдалени Триби та Аннимарі Фрасколі відкриває довготривалий колективний проєкт художниць з України, Польщі та Швейцарії. Вона транслює роздуми і передчуття художниць про стан Європи та розповідає про цінність спільноти в часи потрясінь. Це мистецький лист до старої Європи, що прозвучить у стишених руїнах фортечної вежі.
Експозиція складається з трьох частин: серії колажованих фотографій, керамічної site-specific інсталяції та відеодокументації перформансу. У ній відображені давні зацікавлення мисткинь вернакулярною фотографією, “знайденими речима” як свідками та оповідачами історій. Для розмови про стару Європу, овіяну міфами та солодким присмаком ідеалізації, обрано предмет, що втілює класову нерівність, приховує в собі міжкультурний діалог і є загальновідомим об’єктом святкового вжитку. Три різні медіуми по-своєму розкривають ключовий об’єкт виставки — столовий сервіз — який слугує як артефакт епохи та символ традицій, повсякденних практик і естетики минулих часів.
Сервіз ховає у собі красу, що вже зівʼяла, а може й примарилася, і більше не здатен нікого напувати зі своїх посудин. Сучасна Європа стикається з великою загрозою, нападом на правду, у якій минулі замилування не стають у поміч. Сервіз крихкий.
Художниця запрошує до роздумів про сьогодення, що загострило межі спільного та окремого, близькості та відчуження. Як сервіз є набором окремих частин, що набувають сенсу лише у спільному ритуалі, так і творчий процес зводить мисткинь до спільного столу у жесті пошуку відповіді: як жити у час, коли основи загального порядку виявилися занадто крихкими? Спільнота в часи нестабільності працює як форма опору – через множинність голосів, здатність чути одне одного, ділитися досвідом і включати іншу людину у власний простір.