Alek Lwow | Kolosowe spotkanie w Dworku
Pokorny alpinista, niepokorny człowiek
Kolosowe spotkania w Dworku
Gość: Alek Lwow
Prowadzenie: Janusz Janowski
Data: 11 lutego 2023 o 17.00
Miejsce: Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki” (ul. Papiernicza 2, Kraków)
Wstęp wolny
Zapraszamy na Kolosowe spotkania w Dworku 11 lutego 2023 o 17.00. Tym razem gościem będzie Alek Lwow.
Na miejscu będzie można kupić książkę autorstwa Aleksandra Lwowa „Zwyciężyć znaczy przeżyć. Ćwierć wieku później” (2018). Zwyciężyć znaczy przeżyć… to przede wszystkim książka o ludziach gór. Snując swą wysokogórską opowieść, Aleksander Lwow do minimum ogranicza opisy karawan, zakładania baz, budowania obozów wysokościowych i rozwieszania poręczówek. Pisze o przyjaciołach, znajomych i partnerach, wspomina najsławniejszych alpinistów i himalaistów – jakże często już nieżyjących. Na kartach jego książki ludzie ci ożywają, wspinają się lub bawią. Aktualne wydanie książki wzbogacone zostało o opisy zdarzeń ze świata ludzi gór z ostatnich dwudziestu lat i o komentarze do wielu z nich.
Alek Lwow
Wspina się od 1970 roku. W latach 1972–75 w Tatrach przeszedł szereg trudnych dróg latem i zimą. W 1974 i 1975 był mistrzem Polski we wspinaczce na czas, uczestniczył także w międzynarodowych zawodach wspinaczkowych. W latach 1975–79 wspinał się w Alpach (latem i zimą), Norwegii, Pamirze i Hindukuszu Afgańskim. Czterokrotnie był na Kaukazie.
Wyprawa do Afganistanu (1977), w czasie której wspólnie z Krzysztofem Wielickim i Jerzym Pietkiewiczem, dokonał pierwszego przejścia nową drogą lewego filara (3000 m wysokości) szczytu Kohe Szachaur 7116 m, a potem wejście na Pik Rewolucji (6954 m) (1978), były wstępem do jego kariery himalajskiej. W 1979 r. został uczestnikiem wyprawy Andrzeja Zawady, która w sezonie 1979/80 zdobyła po raz pierwszy w zimie najwyższy szczyt świata Mount Everest (8848 m). Uczestnicy tej wyprawy, w 20. rocznicę tego wydarzenia, zostali uhonorowani nagrodą Super Kolosa.
Alek Lwow, Matterhorn 2009
W latach następnych uczestniczył w wielu ekspedycjach himalajskich, także zimowych. Zdobył cztery ośmiotysięczniki: Manaslu 8163 m (1984, z Krzysztofem Wielickim), Lhotse 8516 m (1986, z Tadeuszem Karolczakiem), Cho Oyu (1987, z Tadeuszem Karolczakiem) i Gasherbrum II (1993, z Piotrem Snopczyńskim i Lary Hall’em z USA). Wśród gór niższych ma na koncie, pierwsze polskie i jak dotąd najszybsze w historii (7,5 godziny, samotnie - 1990) wejście na Pumori 7165 m. Jesienią 1991 roku zorganizował i kierował międzynarodową wyprawą na zachodnią grań Mount Everestu (Polish Jack Wolfskin Everest Expedition '91). Uczestniczył w wielu wyprawach, łącznie 22 razy wchodził na szczyty przekraczające 6000 m w Hindukuszu, Pamirze, Himalajach, Karakorum, Andach i Tien Shan.
Za wyczyny alpinistyczne dwukrotnie honorowany złotymi medalami „Za wybitne osiągnięcia sportowe” – za zimowy Everest ‘1979/80 i za wytyczenie (razem z Krzysztofem Wielickim) nowej drogi na wsch. ścianie Manaslu w 1984 r.
W 1994 r. stworzył pierwszy w Polsce miesięcznik wspinaczkowy pt. GÓRY i ALPINIZM, który redagował i wydawał do 2005 r. W związku z wydawaniem czasopisma od 1995 r. – zawsze w ostatni weekend września – organizuje Spotkania Czytelników i Miłośników GiA, które odbywają się do dziś.
Wydał książki wspomnieniowe: „Wybrałem góry” (1990), trzykrotnie wznawianą „Zwyciężyć znaczy przeżyć”, „Zwyciężyć znaczy przeżyć – 20 lat później” (2014) i „Zwyciężyć znaczy przeżyć – ćwierć wieku później” (2018). W 2014 r. Walny Zjazd Polskiego Związku Alpinizmu nadał mu godność Członka Honorowego PZA.
