Przejścia. Między słowem a obrazem. SABAS

„Przejścia” to kolejna lekcja ogólnej „instrukcji
przemijania” poety Ireneusza Kaczmarczyka. Ta instrukcja ma
swoje artystyczne i terapeutyczne źródła. Poeta mówi o sobie i za siebie, ale
także za innych i dla innych. Chce ożywiać życie, koić lęki, zaszczepiać
nadzieję. […] Jest też świadkiem historii, bacznym obserwatorem życia
publicznego ostatnich lat – daje przenikliwą diagnozę współczesnej
Polski, groźnych akcji i chorych urojeń.” [Prof. Irena Pańków]

Gorąco
zapraszamy na niecodzienną odsłonę Salonu Artystycznego Beaty Anny Symołon
SABAS.

12 czerwca o godz. 18.00 w budynku
Zajazdu Kościuszkowskiego przy ul. Białoprądnickiej 3 odbędzie się wydarzenie:

PRZEJŚCIA. Pomiędzy słowem a obrazem

· Spotkanie
autorskie Ireneusza Kaczmarczyka

· Wystawa
rysunków i grafik Joanny Wiszniewskiej – Domańskiej.

Prowadzenie: Beata Anna Symołon

Salon Artystyczny Beaty Anny
Symołon (SABAS) gościł już dziesiątki poetów, pisarzy i krytyków, malarzy,
grafików, muzyków, wokalistów i aktorów… Integruje różne środowiska twórcze
poprzez dążenie do synkretyzmu prezentowanych utworów i prac. Dlatego
spotkaniom z autorami towarzyszy muzyka na żywo, recytacje tekstów przez
zaproszonych aktorów, bądź fotografie.

Ireneusz Kaczmarczyk (1960). Poeta i psychoterapeuta. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (ISNS), dr nauk
humanistycznych, socjolog i superwizor.
Konsultant w zakresie kształtowania kultury organizacji i zarządzania
relacjami. Nauczyciel warsztatu psychoterapeutów i trenerów psychologicznych.
Redaktor, publicysta i krytyk. Mieszka w Warszawie.

Opublikował zbiory wierszy Przystanki (1986), Prosto w życie (1993),
Najbliżej do światła (1995), Dwa światy (1996), Cisza
stroiła się sama (1999), Słowa przychodzą później (2004), Instrukcje
przemijania (2010) Przejścia (2020). Echo serca (2023).

Julian Kornhauser o tomiku Ireneusza Kaczmarczyka
„Najbliżej do światła” pisał: „Konsekwentnie stosując poetykę „nagiej prawdy”
autor porusza się w sferze zagadnień moralnych. Opiera się na własnym
doświadczeniu i stara się z jednostkowego przeżycia wydobyć kwintesencję
istnienia. Jego refleksja jest trudna i tragiczna, ale nie pozbawiona nadziei.
Poecie udaje się odnaleźć trwałe wartości w filozofii spotkania, także
spotkania „siebie w sobie”.”

Joanna Wiszniewska-Domańska – ).
Zajmuje się rysunkiem, grafiką, kolażem, ilustracją i unikatową książką
artystyczną. Urodziła się w Łodzi gdzie mieszka i pracuje do dziś. W roku 1972
ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych (Obecnie ASP w Łodzi). W
roku 2001 zdobyła tytuł doktora, a w 2005 doktora habilitowanego na ASP w
Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny).

W swym dorobku ma ponad dwadzieścia wystaw indywidualnych w Polsce, Holandii,
Hiszpanii, Danii, Szwecji , Niemczech ,USA oraz udział w kilkudziesięciu
wystawach zbiorowych w Polsce, Hiszpanii, Francji, Japonii i Kanadzie.

Prace Joanny Wiszniewskiej-Domańskiej znajdują się w zbiorach:
Biblioteki Narodowej w Warszawie, Muzeum
Książki Artystycznej w Łodzi, Biblioteki Uniwersytetu Artystycznego w Tokio
(Japonia), Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum
Kresów w Lubaczowie, Muzeum Okręgowym w Wałbrzychu, Muzeum Eugenio
Granell w Santiago de Compostella
(Hiszpani), Muzeum of King. St. Stephan
w Shekesfehever ( Węgry),
Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, Muzeum Papiernictwa w Dusznikach – Zdroju
oraz wielu innych kolekcjach prywatnych i państwowych.

O swojej twórczości mówi: „Bohaterem
moich prac jest człowiek, metaforyczna podróż przez życie, człowiek jako poeta
i marzyciel, a zarazem konstruktor swoich marzeń…”

Dołącz do wydarzenia na FB: Przejścia. Pomiędzy słowem a obrazem