Telefon lub miłość we troje

Po raz drugi u nas jedyna w swoim rodzaju współczesna opera komiczna w jednym akcie „Telephone
or L’Amour à trois” . Sztuka Giana Carla Menottiego to mini opera współczesna o
cechach społeczno-psychologicznych. Z jednej strony prześmieszna, a z drugiej
tragiczna historia o współczesnym uzależnieniu młodych ludzi od telefonów
komórkowych. Zapraszamy w czwartek, 20 czerwca, o godz. 19.00. Wstęp wolny.

Przystępna forma opery, nazywana
„komiksową” (poszczególne sceny tworzą obrazy z dialogami lub
monologami) jest szczególnie przyjazna w odbiorze.

Przedstawienie jest jednocześnie spektaklem
wieńczącym studia podyplomowe z Wokalistyki na Akademii Muzycznej im. Karola
Szymanowskiego w Katowicach w klasie śpiewu prof. AM Katowice dr hab. Ewy
Biegas.

W rolach głównych
wystąpią:
Małgorzata
Nowak-Fecica [sopran koloraturowy] – jako LUCY
Aleksander
Bardasov [baryton] – jako BEN
Dr hab. Grzegorz
Biegas [fortepian]
oraz statyści

Reżyseria:
Mira Mańka (WRD
AST w Krakowie)

Współorganizatorem
wydarzenia jest Fundacja Promocji Kultury i Sztuki Ad Operam

Więcej o wykonawcach i
organizatorze: www.adoperam.com.pl

O KOMPOZYTORZE:

Gian Carlo Menotti (ur. 7 lipca 1911 w
Lombardii, zm. 1 lutego 2007 w Monako) – amerykański kompozytor muzyki poważnej
i librecista pochodzenia włoskiego. Miał siedem lat, gdy skomponował swoje
pierwsze utwory muzyczne. W wieku 11 lat napisał pierwszą operę. Uczył się w
mediolańskim konserwatorium im. Giuseppe Verdiego, jednak w czasie studiów wraz
z matką przeniósł się do USA i tam skończył Curtis Institute of Music
w Filadelfii. Styl muzyki Menottiego wyrasta częściowo z twórczości jego
znakomitego poprzednika, Giacomo Pucciniego, a także innego kompozytora
włoskiego, Ermanno Wolf-Ferrariego. Jednak Menotti jest artystą na wskroś
współczesnym, rozumie doskonale, iż dzisiejszy teatr, zrywając z dawniejszym
patosem, musi być maksymalnie zwięzły i treściwy, a to samo odnosi się do
opery, w której wobec tego nie ma już miejsca na szeroko rozbudowane arie czy
duety. W operach Menottiego dominuje sposób śpiewania zwany parlando,
upodabniający się do potocznej mowy – słowa padają szybko, szybko też biegnie
cała akcja. Będąc jednak Włochem, nie rezygnuje oczywiście Menotti z elementu
śpiewności i pozostawia śpiewakom niemało pola do popisu. Libretta oper
Menottiego, pełne dowcipu i świadczące o świetnym zmyśle scenicznym, w swym
typie zbliżone nieco do amerykańskich humoresek, pochodzą spod pióra samego
kompozytora.

Uwaga! Spektakl w języku angielskim z
wyświetlanymi polskimi napisami.